‘The gold is always in the shit’
Mensen zijn gewoontedieren. Denk aan de achteloze begroeting, die je niet bewust meemaakt, de routines die je misschien heb als je opstaat en het feit dat je altijd boos wordt als je een wat agressief autorijdend iemand tegenkomt. Sommige gewoontes hebben we onszelf aangeleerd, bij voorbeeld een ochtendroutine, en van andere gewoontes weten we misschien niet hoe die zijn ontstaan. Bijvoorbeeld angst, wegduiken, driftbuien of woede-uitbarstingen.
Deze gewoontes ontstaan en worden in stand gehouden door trillingsvelden waar we vaak onbewust op zijn aangesloten. Alles is energie en alles trilt op een bepaalde frequentie. Einstein wist dit al en inmiddels is dit bewezen in de kwantum-fysica. De trillingsfrequentie van ons lichaam of lichaamsdelen bepaalt tot welke trillingsvelden we toegang hebben. Het bepaalt wat op jou resoneert. Het woord resoneren komt van het Latijnse woord resonare. Wat ’weerklinken’ betekent. Dat wat je uitzendt, bewust of onbewust, weerklinkt op jou.
Dit betekent ook dat als je een ander trillingsveld in jezelf aanboort of ’installeert’, met bijvoorbeeld de stoelen, je anders gaat reageren op situaties. Soms moet je daar zelf of moet je omgeving daar even aan wennen. En daarin schuilt meteen een gevaar. Het gevaar van jezelf weer terug-programmeren naar een oude trilling en routine.
Dus wil je werkelijke verandering, dan is net niet alleen noodzaak om je eigen trillingsfrequentie te veranderen, maar ook alle weerstand vanuit jezelf of de omgeving tegen de nieuwe, of eigenlijk de oorspronkelijke JIJ, aan te kijken, zonder ervoor te wijken. Je omgeving is vaak zo gewend aan de oude jij, dat ze even moeten wennen aan de nieuwe.
De weerstand biedt je de spiegel over wie je was, en laat je zien wie je werkelijke bent. Bekijk de weerstand, zeker die van de gewoonte, onderzoek wat het je te vertellen heeft en breek jezelf vrij. Juist in de weerstand, in de minder leuke dingen, wordt alles zichtbaar. De weerstand, de shit, is DE voedingsbodem voor groei.
